Δημοτικό Πάρκο Μακεδονομάχων Δοβίστας
Στις 14 Ιουλίου 1907, κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, σημειώθηκε η Μάχη της Δοβίστας Σερρών (σημερινό χωριό Εμμανουήλ Παππά). Στην περιοχή της Δοβίστας δρούσε μια ομάδα που έπαιρνε εντολές από το Προξενείο των Σερρών και τον Ορφέα και είχε επικεφαλής τον καπετάν Ανδρέα Μακούλη. Η ομάδα περιοριζόταν κυρίως στην οργάνωση προστασίας των γύρω χωριών από βουλγαρικές επιθέσεις.Η μάχη της Δοβίστας ήταν σκληρή, 40 περίπου περιπολούντες ιππείς της τουρκικής χωροφυλακής στράφηκαν εναντίον της ομάδας του Μακούλη.Εκτός από αυτούς έφθασαν και Οθωμανοί από το διπλανό χωριό Σοκόλ (σημερινή Συκιά). Έτσι, ο καπετάν Μακούλης και οι Έλληνες αντάρτες βρέθηκαν περικυκλωμένοι. Στην προσπάθεια τους να συγκεντρωθούν σκοτώνεται ο Νικόλαος Τσιάπος.Στην 5ωρη μάχη που ακολουθεί κατόρθωσαν να διαφύγουν μόνο δύο αντάρτες.Όλοι οι άλλοι, ο αρχηγός Ανδρέας Μακούλης, ο Χρυσαφής από το Σουμπάσκιοϊ (σημερινό Νέο Σούλι), οι Βασίλειος Τζίτης, Αναστάσιος Αμπλιάμης και Βαγγέλης Χατζηελευθερίου σκοτώθηκαν. Από τη μάχη διασώθηκε επίσης ο Σωτήρης Σιόσιος από το Νέο Σούλι που κατευθύνθηκε προς την Τοπουλιάνη (σημερινό Χρυσό) και διέφυγε στην Αθήνα για να επανέλθει στο χωριό του μετά την ανακήρυξη του Τουρκικού Συντάγματος.Ακολούθησαν άγρια βασανιστήρια και συλλήψεις 200 περίπου κατοίκων της Δοβίστας, της Πεντάπολης και των γύρω χωριών. Πρόκριτοι, ιερείς, δάσκαλοι συνελήφθησαν και βασανίστηκαν για να μαρτυρήσουν τις σχέσεις τους με τους Έλληνες αντάρτες. Η τρομοκρατία όμως των Τούρκων δεν έκαμψε το ηθικό των Ελλήνων αντίθετα αποτέλεσε την αιτία για την ένταξη αρκετών νέων από τα γύρω χωριά στα αντάρτικα σώματα της περιοχής. Οι Μακεδονομάχοι της Δοβίστας αποτέλεσαν ισχυρό παράδειγμα εθνικού πατριωτισμού.